Het perspectief van de (niet-) lerende op volwasseneneducatie. Resultaten van een enquête in de Westhoek

In dit paper worden de resultaten beschreven van een enquête uitgezet onder inwoners van de Westhoek. Over het voorbije jaar voorafgaand aan de enquête participeerden 49,4% van de respondenten aan een opleiding of cursus in vergelijking met 51,2% in Vlaanderen. Cursisten participeerden hoofzakelijk aan volwasseneneducatie omwille van professionele doeleinden. Tweederde van de cursisten en één-tweede van de niet-cursisten geven echter aan dat ze graag nog aan een (bijkomende) opleiding of cursus …

In dit paper worden de resultaten beschreven van een enquête uitgezet onder inwoners van de Westhoek. Over het voorbije jaar voorafgaand aan de enquête participeerden 49,4% van de respondenten aan een opleiding of cursus in vergelijking met 51,2% in Vlaanderen. Cursisten participeerden hoofzakelijk aan volwasseneneducatie omwille van professionele doeleinden. Tweederde van de cursisten en één-tweede van de niet-cursisten geven echter aan dat ze graag nog aan een (bijkomende) opleiding of cursus hadden deelgenomen. Er zijn verschillende redenen waarom ze hier niet toe gekomen zijn, onder andere, de werk-privébalans, de (relatieve) kostprijs van leren, het gebrek aan onderwijs- of vormingsactiviteit binnen bereikbare afstand, of het gebrek aan steun op het werk of in hun omgeving. Psychologische en gedragsmatige factoren blijken voorts doorslaggevend te zijn in de keuze tot niet-deelname aan een (bijkomende) opleiding of cursus. Zo vinden niet-cursisten leren frequenter onaangenaam dan cursisten; terwijl hun intenties ten aanzien van leren toch relatief positief zijn. Niet-cursisten zijn vaker ouder, laaggeschoold, of hebben een huishouden met kinderen. Er zijn indicaties dat niet-cursisten over grotere opleidingsbehoeften beschikken dan cursisten; terwijl cijfers erop wijzen dat ze net minder frequenter kunnen deelnemen aan opleiding of cursus op het werk.