Wilde bijen in de Meetkerkse Moeren: Inventarisatie en voorstellen voor het beheer

De Meetkerkse Moeren is een laaggelegen graslandgebied op de overgang tussen de polders en de pleistocene zandgronden. Het wordt gekenmerkt door een hoge grondwaterstand, kamgras-en zilverschoongraslanden en fragmenten van dotter- en veldrusgraslanden. De bijenfauna is er eerder soortenarm.

Voor aanvang van het onderzoek in 2018 waren acht soorten ingevoerd in de database van www.waarnemingen.be. Op de Rosse metselbij na zijn deze allemaal weergevonden tijdens het onderzoek. Tijdens het onderzoe…

De Meetkerkse Moeren is een laaggelegen graslandgebied op de overgang tussen de polders en de pleistocene zandgronden. Het wordt gekenmerkt door een hoge grondwaterstand, kamgras-en zilverschoongraslanden en fragmenten van dotter- en veldrusgraslanden. De bijenfauna is er eerder soortenarm.

Voor aanvang van het onderzoek in 2018 waren acht soorten ingevoerd in de database van www.waarnemingen.be. Op de Rosse metselbij na zijn deze allemaal weergevonden tijdens het onderzoek. Tijdens het onderzoek vonden we in totaal 46 soorten, waarvan er 39 nieuw voor het gebied waren. In 2020 werd de Asbij nog als extra soort toegevoegd. De totale soortenlijst bedraagt hierdoor 48 soorten. Aangezien werksters en koninginnen van de Aardhommel, Veldhommel, Grote veldhommel en Wilgenhommel in het veld niet te onderscheiden zijn van elkaar, werd ook de verzamelgroep Aardhommelgroep opgenomen in de tabellen. De som van de aantallen in de verschillende categorieën komt dus op 49.Veruit de meeste soorten in het gebied zijn momenteel niet bedreigd, twee soorten zijn ‘bijna in gevaar. Het gaat om Tuinhommel en Grote koekoekshommel. Zij worden voornamelijk bedreigd door klimaatverandering en een lagere beschikbaarheid van voedselplanten (met een lange kelk).

Naast de soortenlijst bespreken we in dit rapport ook de aanwezige (micro)habitats, de troeven die het gebied kent voor wilde bijen en eventuele werkpunten die aangepakt dienen te worden om het gebied geschikter te maken voor wilde bijen. De zeldzame en meest typische soorten worden bovendien uitgebreid besproken.

​