In deze studie werd een review uitgevoerd van tien recente roadmaps in een duurzaamheidscontext om het gebruik van leereffecten te analyseren. Specifieke maatregelen werden onderverdeeld in verschillende categorieën op basis van (i) twee soorten scenario’s, een scenario op basis van het huidige beleid of een scenario gericht op veranderingen; (ii) zeven soorten veranderingen, namelijk een stijging of daling in de vraag naar een bepaald product of dienst, een vraagshift naar een alternatief product of dienst, een daling in inputs, een verandering in inputs, een daling in outputs, een daling in de voorgaande milieu-impact van de inputs of een daling in de verdere milieu-impact van de outputs; (iii) twee soorten effecten, zijnde een direct of indirect effect; (iv) drie soorten technologieën, zijnde mature, opkomende of nieuwe technologieën en; (v) drie inschattingsmethodes, zijnde een schatting van een bepaalde waarde door een expert, een schatting van een bepaalde veranderingsgraad door een expert of een extrapolatie van historische data. Daarnaast werd de toepassing van vijf aanbevelingen, opgesteld op basis van een vroegere reviewstudie van de wetenschappelijke literatuur, op deze tien roadmaps onderzocht.
De resultaten tonen aan dat waar wetenschappelijke publicaties eerder focussen op leereffecten bij de economische kost of de milieu-impact van het eindproduct, roadmaps leereffecten eerder gebruiken om verbeteringen op het technische component niveau te analyseren. Historische data werd maar gebruikt door één roadmap. De transitie naar hernieuwbare energie werd door bijna alle roadmaps meegenomen als een indirect effect in de achtergrond. Hierbij werd er van uitgegaan dat de bijhorende elektriciteitsmix geen enkele broeikasgasemissies meer zou uitstoten doorheen zijn hele levenscyclus. Op deze manier worden broeikasgasemissies genegeerd die uitgestoten worden bij de extractie van materialen of de verwerking van hernieuwbare energie productietechnologieën in hun afvalfase. Het is daarom aangeraden om ook de impact van de materialenvoetafdruk van de hernieuwbare energietransitie mee in rekening te nemen wanneer toekomstscenario’s gebruikt worden. Al de gebruikte maatregelen konden gelinkt worden aan strategieën om een circulaire economie te verwezenlijken, ondanks dat alle roadmaps in de eerste plaats een lagere klimaatimpact als doel voorop stelden. Dit toont aan dat circulaire economiestrategieën een belangrijk middel zijn om bepaalde duurzaamheidsdoelstellingen, zoals een verlaging van het effect op klimaatsverandering, te bewerkstelligen. Desondanks wordt deze rol van de circulaire economie niet uitdrukkelijk besproken door de roadmaps zelf. Een roadmap met een circulaire economie als doel moet daarom rekening houden met het feit dat een circulaire economie geen doel op zich is, maar eerder een manier om een duurzamere samenleving te bereiken.
