NBB Economic Review, 2024, 4: Loon-prijsdynamiek en monetair beleid

De arbeidskosten zijn een kernindicator geworden die door de ECB wordt gevolgd sinds de periode van hoge inflatie. De ECB hanteert verscheidene criteria om het passende niveau van de beleidsrentes te bepalen en de periode waarin deze op dat niveau moeten blijven. De rentebesluiten berusten meer bepaald op een beoordeling van de vooruitzichten voor de totale inflatie, maar ook van de dynamiek van de onderliggende inflatie - dat is de inflatie ongerekend energieproducten en levens…

De arbeidskosten zijn een kernindicator geworden die door de ECB wordt gevolgd sinds de periode van hoge inflatie. De ECB hanteert verscheidene criteria om het passende niveau van de beleidsrentes te bepalen en de periode waarin deze op dat niveau moeten blijven. De rentebesluiten berusten meer bepaald op een beoordeling van de vooruitzichten voor de totale inflatie, maar ook van de dynamiek van de onderliggende inflatie - dat is de inflatie ongerekend energieproducten en levensmiddelen - en van de kracht van de monetairbeleidstransmissie. De onderliggende inflatie bleef begin 2024 historisch hoog; de druk op de externe kosten ruimde immers plaats voor een druk op de binnenlandse kosten. De nationale centrale banken van het eurogebied spitsen zich vooral toe op de mogelijkheid dat de lonen en de inflatie elkaar aanwakkeren.

Tegen die achtergrond steeg de bezoldiging per werknemer in 2023 tot 5,2 % in het eurogebied. In België, waar een automatische loonindexering geldt, liep de groei van de bezoldiging sneller op en bereikte deze 7,7 % in 2023. Omdat de loongroei historisch hoog ligt, zou hij de afkoeling van de inflatie kunnen vertragen.

In dit artikel onderzoeken wij de veranderde aard van de inflatie in het eurogebied en in België, de voorbije en verwachte loondynamiek en het verband tussen loon- en prijsinflatie. We trachten ook vooruit te blikken op het eventuele wegebben van de loondruk op de inflatie.