De doelmatigheid van de sociale minima in België: inkomensgarantie voor ouderen is verhoogd tot aan armoedegrens voor alleenstaanden

De afgelopen jaren is sterk geïnvesteerd in de verhoging van de minimumuitkeringen in België. Bovenop het systeem van automatische indexering, waarbij de sociale uitkeringen worden aangepast aan de evolutie van de consumptieprijzen, waren er de verhogingen in het kader van de welvaartsenveloppe én de regeringsbeslissing van 2020 om de minima tegen 2024 aanzienlijk op te trekken in de richting van de armoedegrens.

Uit nieuwe cijfers blijkt dat de doelmatigheid (of adequaatheid) van de minimumuitk…

De afgelopen jaren is sterk geïnvesteerd in de verhoging van de minimumuitkeringen in België. Bovenop het systeem van automatische indexering, waarbij de sociale uitkeringen worden aangepast aan de evolutie van de consumptieprijzen, waren er de verhogingen in het kader van de welvaartsenveloppe én de regeringsbeslissing van 2020 om de minima tegen 2024 aanzienlijk op te trekken in de richting van de armoedegrens.

Uit nieuwe cijfers blijkt dat de doelmatigheid (of adequaatheid) van de minimumuitkeringen de afgelopen jaren sterk verbeterde. Opvallend hierbij is dat de inkomensgarantie voor ouderen (IGO) is verhoogd tot de armoedegrens voor alleenstaanden. Toch blijkt ook dat een deel van de gezinnen met een minimumuitkering nog steeds moet rondkomen met een inkomen dat (ver) onder de armoederisicogrens ligt. Dit is vooral het geval voor het leefloon, de inkomensvervangende tegemoetkoming (IVT) en de werkloosheidsverzekering.