De weg naar 80% werkzaamheid: een tussenstand en vooruitblik aan het einde van de beleidscyclus 2019-2024

In dit artikel wordt een voorlopig bilan opgemaakt van de werkzaamheidsevolutie in het Vlaams, Brussels en Waals Gewest en in België tijdens de bijna voltooide beleidscyclus 2019-2024. Om de haalbaarheid van de Vlaamse en Belgische beleidsdoelstelling van een werkzaamheidsgraad van 80% te beoordelen, trekken we de geobserveerde jaarlijkse groeivoeten van de werkzaamheidsgraad in deze legislatuur door richting 2030. Op basis van deze lineaire projecties besluiten we dat de 80%-doelstelling binnen…

In dit artikel wordt een voorlopig bilan opgemaakt van de werkzaamheidsevolutie in het Vlaams, Brussels en Waals Gewest en in België tijdens de bijna voltooide beleidscyclus 2019-2024. Om de haalbaarheid van de Vlaamse en Belgische beleidsdoelstelling van een werkzaamheidsgraad van 80% te beoordelen, trekken we de geobserveerde jaarlijkse groeivoeten van de werkzaamheidsgraad in deze legislatuur door richting 2030. Op basis van deze lineaire projecties besluiten we dat de 80%-doelstelling binnen bereik blijft voor Vlaanderen, maar eerder onrealistisch lijkt voor België. Vervolgens becijferen we welke groeipaden nodig zijn voor de gewesten om de Belgische target van 80% toch te behalen in 2030. Het eerste pad gaat uit van gelijke werkzaamheidsgraden in 2030, het tweede legt de drie gewesten een identiek te leveren inspanning op en het derde vormt een middenweg tussen de eerste twee pistes. In het besluit wordt de relevantie van een hoge werkzaamheidsgraad onderstreept en gewezen op de noodzaak van extra beleid om de werkzaamheidsdoelstellingen waar te maken. De hoge prioriteit die het opkrikken van de werkzaamheidsgraad geniet is in vele opzichten verantwoord en terecht, maar we waarschuwen ook voor een overdreven focus op louter kwantitatieve indicatoren op het vlak van arbeidsdeelname.