NLM (Nationale Landmaatschappij)

Met NLM zette de overheid meer vaart achter de uitvoering van de ruilverkavelingsprojecten. Globaal genomen werden in de periode 1970-1989 drie keer meer projecten afgewerkt (167 versus 56 akten) en zes keer meer areaal geherstructureerd (210.811 ha versus 31.752 ha) dan in de veertien jaar die daaraan vooraf gingen. De nieuwe projecten die op het getouw werden gezet, besloegen een grotere oppervlakte dan voordien. 

In regionaal opzicht trad een zekere verschuiving op, ten voordele van Vlaandere…

Met NLM zette de overheid meer vaart achter de uitvoering van de ruilverkavelingsprojecten. Globaal genomen werden in de periode 1970-1989 drie keer meer projecten afgewerkt (167 versus 56 akten) en zes keer meer areaal geherstructureerd (210.811 ha versus 31.752 ha) dan in de veertien jaar die daaraan vooraf gingen. De nieuwe projecten die op het getouw werden gezet, besloegen een grotere oppervlakte dan voordien. 

In regionaal opzicht trad een zekere verschuiving op, ten voordele van Vlaanderen. De meeste ruilverkavelingen kwamen er tot voltooiing in Limburg en West-Vlaanderen. In termen van oppervlakte was de herstructurering het omvangrijkste in de provincies Antwerpen en West-Vlaanderen. 

Bij KB van 27 februari 1935 werd een Nationale Maatschappij voor de Kleine Landeigendom (NMKL) opgericht, met als drievoudige taak: 1) het kopen van gronden voor het stichten en inrichten van ‘kleine landeigendommen’ (of: kleine land- en tuinbouwuitbatingen voor gezinnen met een bescheiden inkomen); 2) het oprichten van plaatselijke of gewestelijke maatschappijen om de activiteiten inzake de kleine landeigendommen te stimuleren en 3) het financieel ondersteunen van deze erkende vennootschappen.

Bij KB van 27 februari 1935 werd een Nationale Maatschappij voor de Kleine Landeigendom (NMKL) opgericht, met als drievoudige taak: 1) het kopen van gronden voor het stichten en inrichten van ‘kleine landeigendommen’ (of: kleine land- en tuinbouwuitbatingen voor gezinnen met een bescheiden inkomen); 2) het oprichten van plaatselijke of gewestelijke maatschappijen om de activiteiten inzake de kleine landeigendommen te stimuleren en 3) het financieel ondersteunen van deze erkende vennootschappen.

In de traditie van Het Werk van den Akker concentreerde de werking van de NMKL zich tijdens de pioniersjaren (1935-1939) op de financiering van kleinschalige tuinbouwactiviteiten. Tijdens WO II wist de Maatschappij haar systeem van leningen verder op punt te stellen. Zij vatte tevens het plan op om in de toekomst financieel onafhankelijk te worden van de Algemene Spaar- en Lijfrentekas (ASLK), die haar verzekeringsmakelaar was. Met de oprichting van de zogeheten Levensverzekeringskas kwam dit plan tot uitvoering (1947). 

Sinds het einde van de jaren 1940 trad een verschuiving op in het programma van de NMKL. De klemtoon kwam voortaan te liggen op de sociale huisvesting en de krotbestrijding.