De praktijk van outplacement in kaart gebracht: Eindrapport

Outplacement slaat op begeleidende diensten om ontslagen werknemers te helpen bij het vinden van een nieuwe betrekking of bij het opstarten van een activiteit als zelfstandige.
Outplacement is lange tijd beschouwd als een bevoorrecht instrument voor hogere kaderleden. Door de introductie van nieuwe wet- en regelgeving voor outplacement bij ontslag, is het instrument de laatste decennia stapsgewijs geëvolueerd:

• Van een vrijwillig naar een verplicht instrument. Het recht op outplacement voor alle …

Outplacement slaat op begeleidende diensten om ontslagen werknemers te helpen bij het vinden van een nieuwe betrekking of bij het opstarten van een activiteit als zelfstandige.
Outplacement is lange tijd beschouwd als een bevoorrecht instrument voor hogere kaderleden. Door de introductie van nieuwe wet- en regelgeving voor outplacement bij ontslag, is het instrument de laatste decennia stapsgewijs geëvolueerd:

• Van een vrijwillig naar een verplicht instrument. Het recht op outplacement voor alle ontslagen 45-plussers (bedienden én arbeiders) via CAO 82BIS betekende een kentering. De werkgever is sinds 2002 verplicht outplacementbegeleiding aan de
  ontslagen werknemer aan te bieden.
• Van individueel naar collectief: eind 2005 ging het generatiepact een stap verder met de verplichting voor ontslagen 45-plussers om zich in een ‘tewerkstellingscel’ in te schrijven en voldoende te participeren in het outplacementprogramma. In 2009 werd de verplichting van outplacement bij collectief ontslag bovendien uitgebreid naar alle werknemers, ongeacht hun leeftijd.

Hierdoor kregen ook ontslagen werknemers jonger dan 45 jaar recht op een outplacementbegeleiding.
Outplacement krijgt de laatste jaren een steeds prominentere plaats toegewezen als instrument in het door de Federale en regionale overheden aangestuurde activeringsbeleid.
De kennis over het functioneren van de outplacementmarkt enerzijds en de kennis overdeaanpak, de inhoud en resultaten van de outplacementbegeleiding blijven echter beperkt. Dit onderzoek beoogt een foto te maken van de praktijk van outplacement in België. Meer specifiek trachten we inzicht te verwerven in het functioneren van outplacement en gaan
we na wat de inhoud en resultaten van outplacement zijn. Belangrijk hierbij is om outplacement in zijn bredere context te plaatsen en een onderscheid te maken tussen outplacement bij individueel, meervoudig en collectief ontslag, al dan niet in het kader van een tewerkstellingscel. Daarnaast maken we ook een onderscheid tussen de vorm van de outplacementbegeleiding: dit kan individueel, collectief of gecombineerd (deels individueel, deels in groep).
Om een onderbouwd antwoord te bieden op de onderzoeksvragen, hebben we gebruik gemaakt van een grootschalige web-based enquête bij meer dan 2.000 outplacementkandidaten. De resultaten van de enquête worden in de volgende hoofdstukken voorgesteld en besproken.