Indicatoren voor de kwaliteit van de arbeid op de Vlaamse arbeidsmarkt, evolutie 2004-2007-2010-2013#

Voorliggend informatiedossier rapporteert de resultaten van de meting van de Vlaamse werkbaarheidsmonitor 2013 en vergelijkt deze met de bevindingen van de vorige werkbaarheidsmetingen. Centraal staat de evolutie van de vier werkbaarheidsindicatoren (psychische vermoeidheid, welbevinden in het werk, leermogelijkheden en werk-privé-balans) en de zes risico-indicatoren (werkdruk, emotionele belasting, taakvariatie, autonomie, ondersteuning leiding, arbeidsomstandigheden).

In het voorjaar 2…

Voorliggend informatiedossier rapporteert de resultaten van de meting van de Vlaamse werkbaarheidsmonitor 2013 en vergelijkt deze met de bevindingen van de vorige werkbaarheidsmetingen. Centraal staat de evolutie van de vier werkbaarheidsindicatoren (psychische vermoeidheid, welbevinden in het werk, leermogelijkheden en werk-privé-balans) en de zes risico-indicatoren (werkdruk, emotionele belasting, taakvariatie, autonomie, ondersteuning leiding, arbeidsomstandigheden).

In het voorjaar 2013 organiseerde de SERV / Stichting Innovatie & Arbeid voor de vierde keer een grootschalige enquête bij 40.000 werknemers in Vlaanderen. Met 17.214 bruikbare antwoorden ligt de respons op 43,1%, wat bijzonder hoog is voor een schriftelijke enquête. Zoals bij de vorige metingen zijn de data representatief naar geslacht, leeftijd en sector.

In vergelijking met 2004 is de werkbaarheidsgraad in 2013 gestegen van 52,3% naar 54,6%. Van alle werknemers in Vlaanderen heeft 54,6% in 2013 werkbaar werk. Deze werknemers zijn niet psychisch vermoeid door hun werk, ze hebben een job die hen motiveert en voldoende leermogelijkheden biedt en hun werk-privé-balans is in evenwicht.