Parkeerbeleid als strategisch beleidsinstrument voor de beheersing van stedelijke automobiliteit

Recent onderzoek suggereert dat parkeerbeleid meer kan zijn dan alleen een lokale hygiënefactor, en kan bijdragen aan strategische beleidsdoelen zoals beheersing van autobezit en -gebruik, en het beperken van congestie en verkeersemissies. De effectiviteit van de  verschillende vormen van parkeerbeleid is echter nog onvoldoende bestudeerd, en naast maatschappelijk gewenste effecten kunnen ook onbedoelde bijeffecten geproduceerd worden. Dit artikel presenteert een conceptueel model om in kaart te…

Recent onderzoek suggereert dat parkeerbeleid meer kan zijn dan alleen een lokale hygiënefactor, en kan bijdragen aan strategische beleidsdoelen zoals beheersing van autobezit en -gebruik, en het beperken van congestie en verkeersemissies. De effectiviteit van de  verschillende vormen van parkeerbeleid is echter nog onvoldoende bestudeerd, en naast maatschappelijk gewenste effecten kunnen ook onbedoelde bijeffecten geproduceerd worden. Dit artikel presenteert een conceptueel model om in kaart te brengen welke kennis nodig is om de effecten van parkeerbeleid beter te kunnen inschatten. Voor een specifieke vorm van parkeerbeleid, namelijk betaald parkeren aan  de bestemmingszijde, wordt verder uitgewerkt welke gedragsresponsen mogelijk en wenselijk zijn in reactie op een beleidswijziging. Ook wordt de huidige stand van de empirische literatuur verkend. 
Twee methoden worden voorgesteld om het effect van betaald parkeren preciezer te kunnen schatten, namelijk gedisaggregeerde analyse van gedragsrespons en geaggregeerde analyse naar verandering op de intensieve versus extensieve marge. In het ideale geval kan betaald parkeren een net zo uitwerken als een cordonheffing, maar in het minst gunstige geval kan het juist leiden tot meer in plaats van minder binnenstedelijke autokilometers. Voor welke doelgroepen en onder welke condities deze bedoelde en onbedoelde effecten optreden is nog onvoldoende onderzocht. 
Ook voor de impact van andere vormen van parkeerbeleid is het van belang de mogelijke gedragsresponsen en handelingsalternatieven van automobilisten te begrijpen. Het artikel concludeert dat momenteel nog te weinig kennis beschikbaar is, terwijl de middelen om deze vragen te beantwoorden al wel steeds beter beschikbaar zijn. Dit artikel schetst tot slot een onderzoeksagenda in hoofdlijnen om te beginnen deze lacune te dichten.