HRL (Habitatrichtlijn, habitatrichtlijngebieden)

De Habitatrichtlijn is een richtlijn voor natuurbescherming in de Europese Unie. Omdat naast in het wild levende vogelsoorten ook vele andere soorten bedreigd zijn en de kwaliteit van natuurlijke en half-natuurlijke habitats snel achteruitgaan, keurde de Europese Unie in 1992 de Habitatrichtlijn goed, waarmee zij verder gevolg gaf aan de uitvoering van het Verdrag van Bern.

De Habitatrichtlijn eist dat de lidstaten onder andere:
• de beschermde habitats en soorten (bijlage I en II) in een “gunsti…

De Habitatrichtlijn is een richtlijn voor natuurbescherming in de Europese Unie. Omdat naast in het wild levende vogelsoorten ook vele andere soorten bedreigd zijn en de kwaliteit van natuurlijke en half-natuurlijke habitats snel achteruitgaan, keurde de Europese Unie in 1992 de Habitatrichtlijn goed, waarmee zij verder gevolg gaf aan de uitvoering van het Verdrag van Bern.

De Habitatrichtlijn eist dat de lidstaten onder andere:
• de beschermde habitats en soorten (bijlage I en II) in een “gunstige staat van instandhouding” houden of herstellen;
• speciale beschermingszones (“habitatrichtlijngebieden”) instellen voor soorten en habitats (bijlagen I en II). Samen met de “vogelrichtlijngebieden” vormen de “habitatrichtlijngebieden” het Natura 2000-netwerk van Europees beschermde gebieden (art. 3);
• maatregelen instellen om de soorten en habitats uit de bijlagen I en II die in deze beschermingszones voorkomen in een “gunstige staat van instandhouding” te behouden of te herstellen (art. 6);
• plannen en projecten aan een passende onderwerpen om te evalueren of er al dan niet een significant effect is op de integriteit van het Natura 2000-gebied. Plannen en projecten worden toegelaten als er geen alternatieven zijn en er dwingende redenen van openbaar belang zijn. In dit geval moeten er wel compenserende maatregelen worden genomen om de coherentie van het Natura 2000-netwerk te verzekeren (art. 6);
• streven naar een adequaat beheer van wilde fauna en flora met betrekking tot de ruimtelijke ordening (art. 10);
• de beschermde habitats en soorten monitoren (art. 11);
• een aantal verbodsbepalingen instellen voor de bescherming van soorten uit bijlage II en IV (bijvoorbeeld verbod op opzettelijk doden van deze soorten, opzettelijk verstoren tijdens de broedperiode, handelsverboden, …) of, wanneer noodzakelijk, van soorten uit bijlage V (art. 12 tot 16).