Hoe uniek is de Belgische ambitie om de werkzaamheidsgraad te verhogen tot 80% tegen 2030?

De federale regering wil de werkzaamheidsgraad verhogen tot 80% tegen 2030, wat neerkomt op een toename met 10% in één decennium. Een fors hogere werkzaamheid is essentieel om de overheidsfinanciën uit de gevarenzone te krijgen. Maar hoe uniek en haalbaar is deze doelstelling?

In het recente verleden kon alleen Estland de werkzaamheidsgraad verhogen van 70 tot 80% in één decennium, maar deze toename was vooral een herstel van de sterk gedaalde werkzaamheidsgraad na de financieel-economische cris…

De federale regering wil de werkzaamheidsgraad verhogen tot 80% tegen 2030, wat neerkomt op een toename met 10% in één decennium. Een fors hogere werkzaamheid is essentieel om de overheidsfinanciën uit de gevarenzone te krijgen. Maar hoe uniek en haalbaar is deze doelstelling?

In het recente verleden kon alleen Estland de werkzaamheidsgraad verhogen van 70 tot 80% in één decennium, maar deze toename was vooral een herstel van de sterk gedaalde werkzaamheidsgraad na de financieel-economische crisis. Zelfs met de zeer ingrijpende Hartz-hervormingen had Duitsland 14 jaar nodig om de werkzaamheidsgraad te verhogen van 70 tot 80%. Ook Nederland slaagde in dit opzet maar had hiertoe 22 jaar nodig. Zonder zeer ingrijpende hervormingen inzake arbeidsmarkt, sociale zekerheid en fiscaliteit dreigt deze unieke Belgische ambitie vooral een verre droom te blijven.