Dagelijkse kost, duurzame kost?: ontwerp van een monitor duurzame voedselkeuzes en nulmeting 2015

Volgens een eerste meting is de markt aan duurzaam voedsel in Vlaanderen in 2015 goed voor minstens 418 miljoen euro. Daarmee neemt duurzaam voedsel een marktaandeel van bijna 5% in de totale voedingsmarkt in. Ter vergelijking: in Nederland, waar de meting al langer gebeurt, bedraagt het aandeel in 2015 8%. Dat blijkt uit de studie ‘Dagelijkse kost, duurzame kost?’, een achtergrondrapport bij het Landbouw- en Visserijrapport 2016, dat onlangs onder de titel ‘Voedsel om over na te denken’ is vers…

Volgens een eerste meting is de markt aan duurzaam voedsel in Vlaanderen in 2015 goed voor minstens 418 miljoen euro. Daarmee neemt duurzaam voedsel een marktaandeel van bijna 5% in de totale voedingsmarkt in. Ter vergelijking: in Nederland, waar de meting al langer gebeurt, bedraagt het aandeel in 2015 8%. Dat blijkt uit de studie ‘Dagelijkse kost, duurzame kost?’, een achtergrondrapport bij het Landbouw- en Visserijrapport 2016, dat onlangs onder de titel ‘Voedsel om over na te denken’ is verschenen.

 

Duurzame consumptie kan een hefboom zijn voor de verduurzaming van het gehele voedselsysteem. De duurzaamheid van onze voedselconsumptie in kaart brengen, is een eerste logische stap. Omdat er in Vlaanderen geen structurele, periodieke opvolging van duurzame voedselkeuzes bestaat, lanceert het Departement Landbouw en Visserij een ontwerp van monitoringsinstrument en een nulmeting van duurzame voedselkeuzes in Vlaanderen anno 2015 . De Nederlandse Monitor Duurzaam Voedsel van de Universiteit Wageningen is een belangrijke bron van inspiratie geweest.

 

In de monitor ligt de focus op de consumptie voor thuisverbruik. Het rapport geeft de evolutie van 2008 tot en met 2015 weer. De meeste data zijn afkomstig van GfK Belgium, verzameld in opdracht van VLAM, of van de organisaties die duurzaamheidslabels beheren. Duurzaam voedsel wordt gedefinieerd als “voedsel waarbij tijdens de productie en verwerking meer rekening is gehouden met milieu, dierenwelzijn en/of sociale aspecten dan wettelijk verplicht is”.